DIAGNOZA LOGOPEDYCZNA/NEUROLOGOPEDYCZNA – dokonuję oceny stanu mowy pacjenta, ustalam zakres występujących trudności w komunikacji poprzez:
⁃ wywiad z rodzicami (w przypadku małego dziecka),
⁃ wywiad z pacjentem (w przypadku osoby dorosłej)
⁃ badanie sprawności narządów artykulacyjnych pacjenta
⁃ badanie poziomu mowy biernej i czynnej
⁃ badanie rozumienia
⁃ orientacyjne badanie słuchu
⁃ badanie słuchu fonematycznego
⁃ badanie lateralizacji – analizę dokumentacji
Po przeprowadzonych badaniach pacjent otrzymuje prognozę trwania terapii, ustalam terminy zajęć oraz podaję zalecenia do pracy w domu.
TERAPIA LOGOPEDYCZNA/NEUROLOGOPEDYCZNA – prowadzona jest indywidualnie.
Zakres działań:
– wczesna interwencja logopedyczna,
praca z dzieckiem we wczesnym okresie jego życia (od urodzenia do około 3 roku życia), polega na pokonywaniu barier utrudniających prawidłowy rozwój mowy oraz na stymulacji mowy dziecka
– terapia dzieci z opóźnionym rozwojem mowy,
praca z dzieckiem od 3 roku życia w przypadku gdy mówi mało lub wcale
– terapia wad wymowy,
pracą nad głoskami, których artykulacja jest nieprawidłowa
– kształtowanie mowy u niesłyszących, niedosłyszących
– terapia zaburzeń mowy w przypadku zaburzeń neurologicznych (m. in.: afazji, alalii, dyzartrii, mowy osób z porażeniem mózgowym, chorobą Parkinsona, chorobą Alzheimera, demencji), zaburzeń genetycznych, autyzmu i zespołu Aspergera,
– terapia zaburzeń tempa mowy,
brak płynności mowy (jąkanie), bardzo wolne lub bardzo szybkie tempo mowy
– ćwiczenia prawidłowej emisji głosu oraz dykcji,
– terapia dysleksji, dysgrafii, dysortografii,
– wczesna nauka czytania,
praca z dziećmi w wieku przedszkolnym, także z wadami wymowy i/lub niezakończonym rozwojem mowy oraz zagrożonych dysleksją, wcześnie rozpoczęta nauka czytania, pomaga zwiększać zasób słownictwa, szybciej opanować sztukę czytania ze zrozumieniem, a nawet skutecznie uczyć się języków obcych;
– masaż logopedyczny oraz terapia ustno – twarzowa,
u pacjentów, którzy wykazują małą sprawność narządów artykulacyjnych, nadmierne ślinienie, zaburzenia oddychania, połykania, ssania, żucia, brak pionizacji języka, porażenie nerwu twarzowego, małą sprawność narządów artykulacyjnych wynikającą z przebytych udarów, wylewów itp. oraz wad genetycznych i neurologicznych
– kinezjotaping logopedyczny, wspomagająco w nadmiernym ślinieniu się, obniżonym lub wzmożonym napięciu mięśniowym sfery ustno-twarzowej, dysfagii (zaburzenia połykania), dysfunkcjach stawu skroniowo – żuchwowego, stabilizacji żuchwy, porażeniu nerwu twarzowego, terapii bruksizmu (zgrzytanie zębami – jako aplikacja rozluźniająca), asymetrii twarzy, wspomaganie funkcji oddechowych,
– terapia meridianowa 12 energies, prowadzi do regeneracji tkanki i odprężenia układu nerwowego.
– terapia taktylna proponuje techniki terapeutyczne, które wpływają na rozwój funkcji półkul i kory mózgowej, śródmózgowia i tylnych partii mózgu, stymulacja pobudza oraz przygotowuje receptory skóry do prawidłowego odbioru bodźców sensoryczno-motorycznych pochodzących z otoczenia, zwiększa świadomość ciała i reguluje zaburzenia skóry w odbiorze wrażeń dotykowych; reguluje integrację odruchów, zakres napięcia mięśniowego, integrację sensomotoryczną, świadomość kinestetyczną, działa relaksująco i wyciszająco na układ nerwowy, obniża poziom stresu.
–terapia z elementami integracji odruchów twarzy, stymuluje rozwój mowy, przeznaczona jest dla osób, u których proces rozwoju odruchów ustno-twarzowych nie przebiega prawidłowo (zaburzenia mowy, wady wymowy); celem działań jest uruchamianie naturalnych mechanizmów rozwoju odruchów twarzy w celu samoregulacji napięć mięśniowych, kształtowania się złożonych koordynacji potrzebnych do mowy, jedzenia i wyrażania emocji.
–terapia z elementami integracji odruchów wzrokowo-słuchowych, dojrzewanie odruchu stanowi bazę dla kolejnych etapów rozwoju i koordynacji (np. wzrok-słuch, słuch- mowa, a dalej umiejętności czytania, pisania).
–terapia z elementami integracja odruchów dynamicznych i posturalnych, przetrwałe schematy odruchowe mają wpływ na rozwój funkcji, utrudniają prawidłowy rozwój, wpływają na zachowanie; jeden schemat ruchu stymuluje pojawianie się następnego, co gwarantuje pełen rozwój człowieka (m.in. utrzymanie stabilnej postawy ciała, koncentrację uwagi na zadaniu, aktywizację procesów uwagi i zapamiętywania, rozumienie związków przyczynowo skutkowych, prawidłowe napięcie mięśniowe całego ciała, w obrębie twarzy, co wpływa na stan i funkcjonowanie aparatu mowy).
–terapia metodą zachowań werbalnych z wykorzystaniem VB-MAPP (narzędzie do pracy z dziećmi z autyzmem, ale również pomoc w ocenie funkcjonowania neurotypowych dzieci z opóźnieniem mowy); VB-MAPP służy do oceny kamieni milowych (170 kluczowych dla rozwoju umiejętności); na tej podstawie zostaje skonstruowany szczegółowy oraz zindywidualizowany program terapeutyczny, zaspokajający potrzeby, jak i uwzględniający możliwości badanego dziecka.
–diagnoza skróconych wędzidełek, ocena wędzidełek pod względem funkcjonalnym, masaż przed i po zabiegu frenotomii; konsekwencje skróconych wędzidełek m.in. trudności z karmieniem, niechęć do rozszerzania diety, napięcie mięśni szyi, obręczy barkowej, nieprawidłowy tor oddechowy, trudności z połykaniem, nieprawidłowy rozrost twarzoczaszki, obniżona sprawność narządów artykulacyjnych, wady wymowy.
–elektrostymulacja logopedyczna, elektrostymulacja mięśni i nerwów; terapia ta jest skutecznym uzupełnieniem leczenia logopedycznego i ortodontycznego; wykorzystuje prądy TENS/EMS/IF w usprawnianiu procesu terapeutycznego poprzez wspomaganie takich problemów jak: ślinienie, po operacji rozszczepu warg i podniebienia, po resekcji krtani i języka opóźniony rozwój mowy, zaburzenia napięcia mięśniowego określonych mięśni, dyslalia obwodowa, mowa nosowa (rynolalia), afazja motoryczna, dyzartria, wysiękowe zapalenie uszu, niedosłuchy, dysfagia, problemy z połykaniem pokarmów, krztuszenie podczas jedzenia i picia, po adenotomii, szczękościsk, rotacyzm, asymetrie twarzy, seplenienie międzyzębowe, zgrzytnie zębów, porażenia nerwów: twarzowego, trójdzielnego, językowo-gardłowego, porażenie fałdów głosowych, zaburzenia toru oddechowego, brak koordynacji ssanie-oddychanie-połykanie, asymetria wieku niemowlęcego, bóle odcinka szyjnego, migreny, zapalenia zatok, neuralgie, bóle obszaru potylicznego, szum w uszach.
Z elektroterapii mogą korzystać pacjenci z takimi jednostkami jak: autyzm, mózgowe porażenie dziecięce, zespoły genetyczne, wcześniaki, stwardnienie rozsiane, udar, stwardnienie zanikowe boczne, choroby psychosomatyczne z objawami neurologicznymi, borelioza, przepukliny miedzykręgowe i inni wg indywidualnych ustaleń.
Konsultacja wstępna trwa 50 min i kosztuje 150 zł. Podczas tego spotkania przeprowadzany jest wywiad, podstawowe badanie logopedyczne oraz pierwszy zabieg elektrostymulacji. Istnieje możliwość zakupu kompletu elektrod (pakiet 4 szt.), który pozwala na wykonanie 20+ zabiegów.
Zabieg trwa od 5 do 25 min (czas uzależniony od wieku i zaburzeń) i jest bezbolesny. W zależności od stanu wrażliwości skórnej pacjent może odczuwać lekkie mrowienie lub może nie odnotować żadnych odczuć. Najwyższą skuteczność osiąga się poddając serii 20 zabiegów, optymalnie 2-4 razy w tygodniu lub inaczej.
DIAGNOZA PROCESÓW INTEGRACJI SENSORYCZNEJ
Integracja Sensoryczna (SI) to proces, w którym mózg segreguje, rozpoznaje, interpretuje oraz łączy ze sobą informacje otrzymane ze wszystkich zmysłów. (…)
Proces diagnostyczny w terapii integracji sensorycznej jest kilkuetapowy i składa się z:
– wywiadu z rodzicami – dotyczy przebiegu ciąży i porodu oraz rozwoju dziecka w okresie niemowlęcym, przebytych chorób oraz informacji i opinii innych specjalistów
– kwestionariuszy – rodzice wypełniają szczegółowo kwestionariusze dotyczące funkcjonowania dziecka w życiu codziennym.
– prób klinicznych – dziecko jest obserwowane w swojej spontanicznej aktywności oraz w sytuacjach zadaniowych, gdzie ma do wykonania określone zadania lub ćwiczenia,
– testów kalifornijskich – mają na celu określenie profilu dojrzałości zmysłów i ich integracji.
– podsumowania diagnozy – to omówienie wyników poszczególnych testów i badań, rodzice otrzymują wyniki diagnozy oraz zalecenia w formie pisemnej.
TERAPIA INTEGRACJI SENSORYCZNEJ
Terapia integracji sensorycznej prowadzona jest w formie zabawy. Podczas aktywności ruchowej dziecka dostarczane są odpowiednie bodźce sensoryczne. Ma na celu integrację bodźców zmysłowych oraz doświadczeń płynących do ośrodkowego układu nerwowego, co pozwala na lepszą organizację działań. Podczas terapii nie uczymy konkretnych umiejętności ale usprawniamy pracę systemów sensorycznych i procesów układu nerwowego, które są bazą do rozwoju tych umiejętności.
DIAGNOZA trudności motoryki małej
– próby kliniczne – dziecko jest obserwowane w swojej spontanicznej aktywności oraz w sytuacjach zadaniowych, gdzie ma do wykonania określone zadania lub ćwiczenia
TERAPIA RĘKI
Podstawą programu jest traktowanie trudności dziecka w zakresie małej motoryki jako problemu tkwiącego w całym rozwoju psychoruchowym dziecka. Oznacza to, że pracując nad trudnościami manualnymi dziecka skupiam się na funkcjonowaniu całego ciała, nie tylko dłoni czy ręki.
Terapia ręki ma na celu
- usprawnianie tzw. małej motoryki, czyli precyzyjnych ruchów dłoni i palców,
- wyuczenie zdolności skupienia uwagi, patrzenia,
- wzmacnianie koncentracji.
- poprawę koordynacji wzrokowo-ruchowej
- ukształtowanie umiejętności przekraczania linii środkowej ciała
- dostarczanie wrażeń dotykowych i poznawanie przez dziecko różnych kształtów i struktur materiałów oraz ich rozróżniania
TERAPIA JEDZENIA
Celem terapii jest wparcie dziecka i jego rodziny w procesie zmiany nawyków żywieniowych i poszerzania diety dziecka. Na podstawie wywiadu i obserwacji ustalane są etapy programu, określenie rodzajów działań i zasad jedzenia.
